Page 6 - TouNerouTaParamithia

Στην ΕΕ τα υπόγεια ύδατα προστατεύονται από την Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων . Η οδηγία προβλέπει: "Τα κράτη μέλη προβαίνουν σε αρχικό χαρακτηρισμό όλων των συστημάτων υπόγειων υδάτων προκειμένου να αξιολογηθούν οι χρήσεις τους και οι κίνδυνοι που διατρέχουν να μην πληρούν τους στόχους για κάθε σύστημα υπόγειων υδάτων σύμφωνα με το άρθρο 4. Για τον αρχικό αυτό χαρακτηρισμό, τα κράτη μέλη μπορούν να συνενώνουν διάφορα συστήματα υπόγειων υδάτων. Κατά την ανάλυση αυτή, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται υφιστάμενα στοιχεία υδρολογίας, γεωλογίας, εδαφολογίας, χρήσεων γης, απορροών, υδροληψιών κ.λπ., προκειμένου να προσδιορίζονται: - η θέση και τα όρια του ή των συστημάτων υπόγειων υδάτων, - οι πιέσεις τις οποίες αναμένεται να υποστούν το ή τα συστήματα υπόγειων υδάτων, δηλαδή μεταξύ άλλων: - διάχυτες πηγές ρύπανσης, - σημειακές πηγές ρύπανσης, - υδροληψία, - τεχνητή ανατροφοδότηση, - ο γενικός χαρακτήρας των υπερκείμενων στρωμάτων στην υδρολογική λεκάνη από την οποία τροφοδοτείται το σύστημα υπόγειων υδάτων, - τα συστήματα υπόγειων υδάτων για τα οποία υπάρχουν άμεσα εξαρτημένα οικοσυστήματα επιφανειακών υδάτων ή χερσαία οικοσυστήματα. Ένα από τα µεγαλύτερα αγαθά που προσφέρεται από τη φύση στο ζωικό και φυτικό βασίλειο είναι το νερό. Ο συνολικός όγκος νερού που υπάρχει στη γη εκτιµάται ότι είναι γύρω στα 1358 εκατοµµύρια κυβικά χιλιόµετρα. Απ' αυτήν την ποσότητα τη µερίδα του λέοντος κατέχει το αλµυρό νερό των ωκεανών (1320 x 106 km3 - 97.2 %) ενώ δεύτερο σε σειρά έρχεται το νερό που εµφανίζεται ως χιόνι ή πάγος (30 x 106 km3 - 2.15 %). Αµέσως µετά έρχεται το υπόγειο νερό που η συνολική του ποσότητα (8 x 106 km3 - 0.62 %) µοιράζεται ακριβώς στο νερό που βρίσκεται σε βάθος κάτω από 800 m από την επιφάνεια της γης – και πρακτικά είναι αδύνατο να εκµεταλλευθεί - και σ' αυτό που βρίσκεται µέχρι το βάθος των 800 m. To υπόλοιπο, δηλαδή περίπου το 0.03%, αποτελεί το νερό των ποταµών, των λιµνών και το νερό των υδρατµών της ατµόσφαιρας. Η ανανέωση µέρους αυτού του συνολικού όγκου νερού γίνεται από τις κατακρηµνίσεις, που το ετήσιο άθροισµα τους εκτιµάται σε 0.5x106 km3, δηλαδή περίπου 5