Page 3 - TouNerouTaParamithia

Το νερό πηγή ζωής «Δεν έχει σημασία ποιοι είμαστε, που ζούμε, τι κάνουμε, όλοι εξαρτόμαστε απ το νερό. Το χρειαζόμαστε κάθε μέρα, με πάρα πολλούς τρόπους. Το χρειαζόμαστε για να είμαστε υγιείς, το χρειαζόμαστε για να παράγουμε την τροφή μας, για τις μεταφορές, την άρδευση και τη βιομηχανία. Το χρειαζόμαστε για τα ζώα και τα φυτά, για να αλλάζουν οι εποχές και τα χρώματα. Ωστόσο, παρά τη σημασία των αποθεμάτων του νερού για τη ζωή και την ύπαρξή μας, δείχνουμε μια συνεχώς αυξανόμενη έλλειψη σεβασμού για τα αποθέματα νερού. Τα σπαταλούμε, τα λεηλατούμε, τα μολύνουμε, ξεχνώντας πόσο απαραίτητα είναι για την επιβίωσή μας». (Από την ανακήρυξη του 2003, σαν παγκόσμιου έτους για τα Νερά, από τον Ο.Η.Ε.) Πηγές και τύποι ρύπανσης Η χηµική σύσταση του φυσικού νερού προσδιορίζεται από διάφορες ουσίες που βρίσκονται διαλυµένες σ' αυτό. Οι πηγές προέλευσης των ουσιών αυτών άλλοτε έχουν σχέση µε φυσικοχηµικές διαδικασίες του περιβάλλοντος, άλλοτε αφορούν σε ανθρώπινες δραστηριότητες και άλλοτε - τις περισσότερες φορές - σε συνδυασµό των δύο. Πολλές φορές ορισµένες από αυτές τις διαλυµένες ουσίες, ή και κάποιες αδιάλυτες στο νερό, έχουν βλαβερές συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων, των ζώων και γενικά στο περιβάλλον. Στην περίπτωση αυτή οι βλαβερές ουσίες καλούνται ρύποι και το νερό που τους περιέχει χαρακτηρίζεται ως ακάθαρτο ή χαµηλής ποιότητας. Η ορθολογική λοιπόν διαχείριση των υπόγειων νερών αναφορικά µε την ποιότητα τους ή η ποιοτική διαχείριση των υπόγειων νερών, όπως πιο συχνά λέγεται, απαιτεί κατ' αρχήν τη βασική γνώση των διαδικασιών που καθορίζουν τη σύσταση του φυσικού νερού. Σύµφωνα µε τα προηγούµενα, µιλώντας για ποιότητα και ποιοτική διαχείριση του νερού αναφέρεται κανείς σε περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος να έχει διαταραχθεί η χηµική σύσταση του φυσικού νερού σε τέτοιο βαθµό που να δηµιουργούνται σοβαρά προβλήµατα από τη χρήση του, κυρίως από τον άνθρωπο και κατά δεύτερο λόγο από ζώα και φυτά. Έτσι, ο γενικός όρος "ρύπανση του νερού" θα µπορούσε να αναφέρεται στις ακραίες εκείνες καταστάσεις όπου οι συγκεντρώσεις ανεπιθύµητων (βλαβερών) ουσιών στο νερό είναι τόσο µεγάλες που καθιστούν απαγορευτική τη χρήση του. Παρολαυτά και εξαιτίας των πολυάριθµων ουσιών που µπορούν να οδηγήσουν σε µια επικίνδυνη κατάσταση αλλά και των πολύπλοκων φυσικο-χηµικών φαινοµένων που συνδέονται µ' αυτές, ένας πιο ορθολογικός χαρακτηρισµός της ρύπανσης, που εξυπηρετεί και τις ανάγκες του παρόντος συγγράµµατος, είναι ότι αυτή µπορεί να ορισθεί απλά ως η προσθήκη στο νερό ενώσεων ή παθογόνων οργανισµών που αλλοιώνουν τη σύστασή του. Για την ειδική περίπτωση, όπου το πρόβληµα δηµιουργείται µόνο από παθογόνους οργανισµούς, χρησιµοποιείται συνήθως ο όρος "µόλυνση του νερού". 2