Page 3 - Monastiria

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΓΕΝΙΚΑ Κτιριακό συγκρότημα που εξυπηρετεί τη διαμονή και τη διαβίωση των μοναχών, ονομάζεται και Μονή. Οικοδομήματα τέτοιας μορφής εμφανίζονται και σε άλλες θρησκείες εκτός του χριστιανισμού, όπως στο Ισλάμ, στο Βουδισμό και στον Ινδουισμό. Τα χριστιανικά μοναστήρια εμφανίζονται ήδη από την παλαιοχριστιανική περίοδο, στην Αίγυπτο στη Συρία, στην Αντιόχεια κ.α. Προσέλαβαν σταδιακά ιδιαίτερη υπόσταση ως ιδρύματα, απέκτησαν περιουσίες από οικονομικές παραχωρήσεις και προνόμια που παραχωρήθηκαν από διάφορους άρχοντες, υιοθέτησαν έναν αμυντικό και οχυρωματικό χαρακτήρα και λειτούργησαν άλλοτε ως καταφύγια και άλλοτε ως τόποι περιορισμού πολιτικών ηγετών. Στη Δύση ο ναός του μοναστηριού εντάσσεται συνήθως σε μία από τις πτέρυγες που περιβάλλουν την αυλή και δεν τοποθετείται ελεύθερα μέσα σε αυτή ( όπως στις ορθόδοξες μονές ). Το παλαιότερο από τα μοναστήρια της Δύσης ( γνωστά ως αβαεία ) είναι το αβαείο του Μοντεκασίνο στην Ιταλία, που ιδρύθηκε το 529. Τα μοναστήρια των μουσουλμάνων γνωστά ως τεκέδες, αντιπροσωπεύουν μόνο τις τάξεις των μυστικιστών Σούφι και λειτουργούν περισσότερο ως τόποι συγκέντρωσης και διαλογισμού. Στο βουδισμό τα μοναστήρια αποτελούν αυτόνομα οικοδομήματα με είσοδο που οδηγεί σε τετράγωνη αυλή, στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο ο ναός ( στούπα ). Από τον 14 αι. και μετά τα βασικότερα μοναστηριακά κέντρα είναι το Νεπάλ και το Θιβέτ. Ο Ινδουισμός δεν χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μοναστηριακών κοινοτήτων. Ορισμένα μοναστήρια ιδρύθηκαν από τον φιλόσοφο ο Σανκάρα τον 9 αι. μ.χ.