ΒΟΤΑΝΟ Ποώδες φυτό με θεραπευτικές αλλά και βλαβερές ιδιότητες. Από πολύ παλιά το χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι, άλλοτε για φαρμακευτικούς σκοπούς, και άλλοτε για να εξοντώσουν τους εχθρούς τους, επειδή σε μεγάλες δόσεις δρούσε σαν ισχυρό δηλητήριο. Οι ιδιότητες τους αυτές επηρέασαν την πρωτόγονη σκέψη των ανθρώπων, οι οποίοι πίστεψαν ότι η χρήση του μπορούσε να φέρει ακόμα και θαύματα και μαγικά αποτελέσματα. Έτσι στο Πήλιο σε διάφορες εποχές, πίστευαν ότι το βότανο θεράπευε το ερωτικό πάθος ή αντίθετα το δημιουργούσε εκεί που δεν υπήρχε και εξασφάλιζε το θάνατο αλλά και την αθανασία, βελτίωνε τη φυσική κατάσταση των ανθρώπων και πολλά άλλα. Τα βότανα όμως με τις εντυπωσιακές αυτές ιδιότητες σπάνιζαν, και ο μόνος τρόπος για να βρεθούν ήταν η παρακολούθηση των ζώων που τα γνώριζαν και που, όπως πίστευαν, είχαν δαιμονικές δυνάμεις. Τέτοια ζώα ήταν:το φίδι, ο σκαντζόχοιρος και άλλα. Για το βότανο της ζωής, η παράδοση αναφέρει ότι κάποια βασιλοπούλα το βρήκε αφού παρακολούθησε φίδια που το χρησιμοποίησαν για να αναστήσουν ένα φίδι νεκρό. Η βασιλοπούλα χρησιμοποίησε τότε το βότανο αυτό για ν’ αναστήσει τον αγαπημένο της. Κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία ο μάντης Πολύιδος ανάστησε το Μινωίδη Γλαύκο με βότανο που πήρε κι αυτός από φίδια. Ο ελληνικός λαός θεωρεί κατάλληλη μέρα για τη συλλογή των βοτάνων, την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου. Γενικά, για τα βοτάνα, τη χρήση και τις ιδιότητες τους υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αντιλήψεις, που τείνουν όμως να εξαφανιστούν με τη διαρκή άνοδο του μορφωτικού επιπέδου. |
|
 |